کد مطلب:124756 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:168
ساباط یا نهروانی دیگر؟
از جانب سوم توطئه به این مقدار بسنده نمی شود، بلكه تا سجاده ی امام گسترش می یابد. امام در مداین برای نیروهای اطرافش سخن می گوید، بعد از پایان خطبه فرصت طلبان جاهل فریب خورده به همراه عوامل نفوذی زبان انتقاد می گشایند. حرمت امام را می شكنند!
حتی در مظلم ساباط به خیمه امام هجوم آورده آن را غارت می كنند! حتی سجاده زیر پا و ردای امام را به غارت می ببرند! [1] به این اندازه هم بسنده نمی كنند با بی شرمی تمام جراح بن سنان عنان مركب امام را گرفته، نیزه بر ران حضرت فرود می آورد، كه ران حضرت تا بیخ شكافته می شود! به گونه كه حضرت دیگر قادر به حركت نمی باشد.
بدن حضرت را بر روی تخت نهاده به مداین منتقل می كنند،
[ صفحه 146]
حضرت در مداین مدتی ماندگار می شود تا زخم خود را التیام دهد. [2] . آری عمق تزویر تا این مقدار است كه می تواند صلابت سپاه اهل بیت را بشكند! معاویه بی جهت معاویه نیست و نام نشان فریبكاری اش بدون سبب ماندگار نشده است. معاویه وقتی یارای مقاومت را در میدان ندارد این گونه با تزویر مقاوم ترین سپاه را از پای در می آورد!
همان سیاستی كه صفین را به سود خویش فرجام داد و فرصت تاریخی را از مالك اشتر گرفت و معاویه در آستانه هلاكت را نجات داد! اینك در ساباط مداین پدیدار شده است. همان سیاست و فریب كاری كه با بالا بردن قرآن بالای نیزه سپاه علی را فریب داد و آنچنان شكاف ایجاد كرد با كمك نفاق سپاه امام رو در روی خود امام قرار گرفت! دوباره در ساباط آشكار شده است؛ آن هم به شكلی كه شخص امام از هجوم نفوذهای معاویه و سپاهیان نادان همانند نهروانی ها، در امان نمی ماند!
مگر سپاه سترگ علی در صفین در آستانه پیروزی نبود؟ چگونه تزویر آن را به ذلت خاری نشاند و حكمیت را بر سپاه وی تحمیل نمود؟! اینك همان تزویر به شكل دیگر پدیدار شده است تا صلح را بر سپاه حسن علیه السلام تحمیل نماید. تزویرمعاویه این بار از آستین خوارج ساباط پدیدار می شود و امام را بی یار و تنها در بیابان ساباط می نهد.
همان گونه كه از آستین نهروانی ها بیرون آمد و ذوالفقار علی علیه السلام را غلاف نمود.
آنگاه بعد از مؤثر واقع شدن تزویر در ایجاد سستی و شكاف بین سپاه امام مجتبی علیه السلام معاویه دو نماینده به نام های عبدالله بن عامر و
[ صفحه 147]
عبدالرحمن بن سمرة را به حضور امام در مداین می فرستند و موضوع صلح را رسما مطرح می نماید. و امام نیز در این شرایط حساس بحرانی پیشنهاد صلح را در مورد مطالعه قرار می دهد. [3] تزویری كه در صفین ذوالفقار را غلاف نمود، اینك بستر تلخ ترین سازش را در ساباط فراهم ساخته است و بنابراین این ادعا گزاف نیست كه پیشنهاد صلح از جانب معاویه طراحی شود و معاویه زمینه ی سازش را فراهم ساخته باشد.
حتی در مظلم ساباط به خیمه امام هجوم آورده آن را غارت می كنند! حتی سجاده زیر پا و ردای امام را به غارت می ببرند! [1] به این اندازه هم بسنده نمی كنند با بی شرمی تمام جراح بن سنان عنان مركب امام را گرفته، نیزه بر ران حضرت فرود می آورد، كه ران حضرت تا بیخ شكافته می شود! به گونه كه حضرت دیگر قادر به حركت نمی باشد.
بدن حضرت را بر روی تخت نهاده به مداین منتقل می كنند،
[ صفحه 146]
حضرت در مداین مدتی ماندگار می شود تا زخم خود را التیام دهد. [2] . آری عمق تزویر تا این مقدار است كه می تواند صلابت سپاه اهل بیت را بشكند! معاویه بی جهت معاویه نیست و نام نشان فریبكاری اش بدون سبب ماندگار نشده است. معاویه وقتی یارای مقاومت را در میدان ندارد این گونه با تزویر مقاوم ترین سپاه را از پای در می آورد!
همان سیاستی كه صفین را به سود خویش فرجام داد و فرصت تاریخی را از مالك اشتر گرفت و معاویه در آستانه هلاكت را نجات داد! اینك در ساباط مداین پدیدار شده است. همان سیاست و فریب كاری كه با بالا بردن قرآن بالای نیزه سپاه علی را فریب داد و آنچنان شكاف ایجاد كرد با كمك نفاق سپاه امام رو در روی خود امام قرار گرفت! دوباره در ساباط آشكار شده است؛ آن هم به شكلی كه شخص امام از هجوم نفوذهای معاویه و سپاهیان نادان همانند نهروانی ها، در امان نمی ماند!
مگر سپاه سترگ علی در صفین در آستانه پیروزی نبود؟ چگونه تزویر آن را به ذلت خاری نشاند و حكمیت را بر سپاه وی تحمیل نمود؟! اینك همان تزویر به شكل دیگر پدیدار شده است تا صلح را بر سپاه حسن علیه السلام تحمیل نماید. تزویرمعاویه این بار از آستین خوارج ساباط پدیدار می شود و امام را بی یار و تنها در بیابان ساباط می نهد.
همان گونه كه از آستین نهروانی ها بیرون آمد و ذوالفقار علی علیه السلام را غلاف نمود.
آنگاه بعد از مؤثر واقع شدن تزویر در ایجاد سستی و شكاف بین سپاه امام مجتبی علیه السلام معاویه دو نماینده به نام های عبدالله بن عامر و
[ صفحه 147]
عبدالرحمن بن سمرة را به حضور امام در مداین می فرستند و موضوع صلح را رسما مطرح می نماید. و امام نیز در این شرایط حساس بحرانی پیشنهاد صلح را در مورد مطالعه قرار می دهد. [3] تزویری كه در صفین ذوالفقار را غلاف نمود، اینك بستر تلخ ترین سازش را در ساباط فراهم ساخته است و بنابراین این ادعا گزاف نیست كه پیشنهاد صلح از جانب معاویه طراحی شود و معاویه زمینه ی سازش را فراهم ساخته باشد.
[1] طبري، ج 4، ص، انساب اشراف، ج 3، ص 292، مقاتل الطالبين، ص 72.
[2] مقاتل الطالبين، ص 72.
[3] مقاتل الطالبين، ص 74 و 75.